انضباط در مورد تنبیه نیست. این در مورد هدایت کودکان به سمت روش های مناسب برای رفتار است. برای پیش نوجوانان و نوجوانان،  نظم و انضباط در مورد توافق و تعیین حدود مناسب و کمک به آنها برای رفتار در آن محدوده است.

وقتی فرزندتان کوچکتر بود، احتمالاً از طیف وسیعی از راهبردهای انضباطی برای آموزش اصول رفتار خوب به او استفاده می کردید. اکنون فرزند شما در حال حرکت به سمت سال‌های نوجوانی است، می‌توانید از محدودیت‌ها و محدودیت‌ها برای کمک به او برای یادگیری  استقلال ،  مسئولیت رفتار و نتایج آن و  حل مشکلات استفاده کنید .

فرزند شما برای تبدیل شدن به یک بزرگسال جوان با معیارهای خاص خود برای رفتار مناسب و احترام به دیگران به این مهارت ها نیاز دارد. بخش مهمی از این امر یادگیری پایبند ماندن به برخی از قوانین واضح است که از قبل بر روی آنها توافق شده و پیامدهای مورد توافق را به همراه دارد.

نوجوانان هنوز تمام مهارت‌های لازم برای تصمیم‌گیری خود را ندارند، بنابراین محدودیت‌های مورد توافق شما برای رفتار به فرزندتان کمک می‌کند تا انتخاب‌های خوبی درباره نحوه رفتار کردن داشته باشد.

انضباط نوجوانی زمانی موثرتر است که:

• با فرزند خود به طور آشکار ارتباط برقرار کنید - این به شما امکان می دهد در مورد نحوه عملکرد محدودیت ها و قوانین صحبت کنید و فرزند خود را به سمت انتخاب های خوب راهنمایی کنید.
• یک محیط خانوادگی گرم و دوست داشتنی بسازید و حفظ کنید - این به کودک شما کمک می کند تا هنگام یادگیری مدیریت رفتار خود احساس امنیت کند تا اشتباه کند.

مذاکره بخش کلیدی ارتباط با نوجوانان و نوجوانان است و می تواند به جلوگیری از مشکلات کمک کند. مذاکره با فرزندتان نشان می دهد که به عقاید او احترام می گذارید. همچنین به فرزند شما کمک می کند تا به عنوان بخشی از تصمیم گیری سازش را بیاموزد.

توافق بر سر حدود مشخص با پیش نوجوانان و نوجوانان

محدودیت‌ها و انتظارات واضح می‌توانند در وهله اول رفتار مشکل‌ساز را از وقوع منصرف کنند. محدودیت‌ها همچنین به فرزند شما کمک می‌کنند تا رفتار اجتماعی مثبتی از جمله ابراز نگرانی برای دیگران ایجاد کند.

در اینجا چند نکته برای تعیین محدودیت های واضح وجود دارد:

• فرزندتان را  در تعیین محدودیت ها و قوانین مشارکت دهید. وقتی فرزندتان احساس کند که شما به حرف‌های او گوش می‌دهید و او می‌تواند کمک کند، احتمالاً شما را منصف می‌بیند و به قوانین توافق شده پایبند است.
• رفتاری را که انتظار دارید روشن کنید . بررسی اینکه فرزندتان انتظارات شما را درک کرده است می تواند کمک کند. به عنوان مثال، می توانید بگویید "لطفا بعد از فیلم به خانه بیایید". اما شاید واضح‌تر باشد که بگوییم «بعد از پایان فیلم مستقیماً به خانه بیا و جای دیگری نرو».
• در مورد مسئولیت ها با فرزندتان بحث کنید. به عنوان مثال، "من مسئول تامین شما هستم." شما هم وظایفی دارید، مثل مرتب کردن اتاقتان.
• از قبل با فرزندتان در مورد عواقب آن توافق کنید که اگر به قوانینی که شما بر سر آن توافق کرده اید پایبند نباشد.
• هنگامی که فرزندتان محدودیت های توافق شده را رعایت می کند، از تحسین توصیفی استفاده کنید . برای مثال، "ممنون که مستقیماً از فیلم به خانه آمدید".
• وقتی فرزندتان مسئولیت پذیر است یا بزرگتر می شود ، مایل به بحث و تنظیم قوانین باشید - برای مثال، با تمدید مقررات منع رفت و آمد فرزندتان.

برای بررسی اینکه آیا قوانین خانواده شما واقع بینانه و معقول هستند، می توانید با والدین دیگری که فرزندان هم سن دارند صحبت کنید. بسیاری از مدارس نیز می توانند به راهنمایی کمک کنند.

استفاده از پیامدها به عنوان بخشی از نظم و انضباط نوجوانان

گاهی اوقات فرزند شما ممکن است به گونه‌ای رفتار کند که محدودیت‌های شما را محک بزند یا قوانینی را که با آن توافق کرده‌اید زیر پا بگذارد. یکی از راه های مقابله با این موضوع استفاده از پیامدها است.

در اینجا چگونه است.

پیامد را مناسب کنید
اگر بتوانید پیامد را با رفتار نادرست هماهنگ کنید، فرزندتان را وادار می‌کند تا درباره موضوع فکر کند. همچنین می تواند نسبت به فرزند شما عادلانه تر باشد. برای مثال، اگر فرزند شما دیرتر از زمان توافق شده به خانه می‌آید، ممکن است یک پیامد مناسب این باشد که دفعه بعد زودتر به خانه بیاید.

کنار گذاشتن همکاری
هدف این استراتژی کمک به فرزند شماست تا دیدگاه شما را درک کند و یاد بگیرد که باید بدهد و بگیرد. همچنین به کودک شما کمک می کند تا بفهمد که هر اقدامی نتیجه ای دارد. با انجام کار درست، فرزند شما می تواند نتیجه مثبتی دریافت کند. اما انجام کار اشتباه به این معنی است که آنها یک پیامد منفی دریافت می کنند.

برای مثال، اگر فرزندتان از شما می‌خواهد که لباس خاصی را بشویید، می‌توانید بگویید اگر تمام لباس‌های کثیف خود را در سبد لباس‌شویی بگذارد، این کار را انجام خواهید داد. سعی کنید از تبدیل این موضوع به رشوه اجتناب کنید.

از قبل به فرزندتان اطلاع دهید که ممکن است به دلیل رفتار نادرست، همکاری خود را لغو کنید. به عنوان مثال، "اگر می خواهید من برای امشب پیراهن خود را اتو کنم، باید با احترام با من صحبت کنید". گاهی اوقات گفتن اینکه شما آماده هستید تا نتیجه را دنبال کنید، برای تأثیرگذاری بر رفتار کافی است.

حذف امتیازات
از این پیامد باید با احتیاط استفاده کرد. اگر بیش از حد از آن استفاده کنید، به خوبی کار نمی کند.

ایده این است که چیزی را حذف کنید که می‌دانید فرزندتان از آن لذت می‌برد - به عنوان مثال، بازدید از خانه دوست، دسترسی به فناوری یا دسترسی به فعالیت‌ها. باید از قبل به فرزندتان اطلاع دهید که این همان کاری است که شما قصد انجام آن را دارید، تا بتواند ارزیابی کند که آیا از دست دادن این امتیاز ارزشش را دارد یا خیر.

برای اینکه این عواقب موثر واقع شود، نیازی به حذف امتیازات برای مدت طولانی ندارید. برای یک ترک کوتاه مدت که در چند روز پس از رفتار نادرست رخ می دهد، هدف قرار دهید.

پیامدهای تقویت کننده

هر نتیجه ای که انتخاب کنید، این استراتژی ها ممکن است به تقویت آن کمک کنند.

ارتباط
مهم است که به آرامی و واضح توضیح دهید که مشکل فرزندتان چیست. به فرزندتان بگویید که چگونه به قوانینی که شما در مورد آنها توافق کرده اید پایبند نبوده است و به او بگویید که نتیجه مورد توافق را اعمال خواهید کرد.

خود انعکاس
ایده این است که فرزندتان را تشویق کنید تا در مورد رفتار خود و اینکه چگونه می تواند در آینده متفاوت باشد فکر کند.

شما می توانید با فرزندتان در مورد توافقی که داشتید و اینکه فکر می کنند در نتیجه شکستن آن باید اتفاق بیفتد، با او صحبت کنید. اغلب نوجوانان بسیار خشن تر از والدین خود هستند. این به شما امکان می دهد تا در مورد پیامدهای آتی که هر دوی آنها را منصفانه می بینید کنار بیایید.

بهتر است قواعد و پیامدها را با گرمی و مثبت اندیشی متعادل کنید. سعی کنید کودکتان را بیشتر از آنچه که تصحیح یا انتقاد می کنید تحسین کنید یا به او توجه مثبت بدهید.

چرا نوجوانان محدودیت ها را امتحان می کنند؟

نوجوانان وظیفه دارند به بزرگسالان مستقل تبدیل شوند. یکی از راه هایی که آنها این کار را انجام می دهند این است که مرزها را آزمایش کنند و ببینند دیگران چگونه به رفتار آنها واکنش نشان می دهند. این به آنها می آموزد که انتظارات اجتماعی چیست. همانطور که آنها بازخورد دریافت می کنند، آنچه را که انتظار می رود یاد می گیرند.

علاوه بر این، مغز نوجوانان در دوران نوجوانی رشد و تکامل گسترده ای را طی می کند. در نتیجه نوجوانان چیزهای جدید را امتحان می کنند اما همیشه تصمیمات خوبی نمی گیرند. آنها بیشتر تحت تأثیر همسالان هستند. و آنها چیزها را شدیدتر از شما احساس می کنند.

در عین حال، نوجوانان در دیدن تصویر بزرگ و استدلال بهتر می شوند. این بدان معناست که آنها دنیای خود را بیشتر زیر سوال می برند و از راه های خلاقانه برای حل مشکلات استفاده می کنند.

به همه این دلایل، مدیریت رفتار نوجوانان ممکن است گاهی سخت به نظر برسد. اما شما می توانید روی رفتار با فرزندتان کار کنید و او را از موقعیت های فریبنده دور کنید.